Teşekkür ederim...

Pazar günü ben İstanbul yollarında (Evde Montessori Uygulamaları toplantısında- Hilal beni bir kez daha mest etti), kızlar babayla anneanne dolaylarında idik.

Öğle yemeği saati yaklaştıkça, anneanne Günce'ye çeşitli alternatifler sayarak "ister misin?" diye sormuş ve Lokum hanım yanıtlamış : "Teşekkür ederim, almicam ondan"...

Geçenlerde evde yediği yemekten sonra yine anneanneye "Teşekkür ederim, çok biyendim" demişti.

Bir yerden geçmek için "padon geçebilimiyimiyim?" şeklindeki izin istemeleri neredeyse 6-7 aydır var zaten.

Bense bu tarz sözcükleri ondan her duyduğumda yeniden yeniden çok mutlu oluyorum...