Gün kızım, Güneş kızım...

Sen o kadar aslan burcuna laf et,
Sonra da git bir "güneş" kızı yap...
Eliz istedi, adı Günce olsun dedi...
Neden Günce dedik...
Çünkü "Eliz'in Günce'si" dedi...
Bize de söyleyecek söz kalmadı.

"Eliz'in Günce'si" yetti de arttı bile ama,
Bir güneş kızına "Güneş gibi" demek de en güzeliydi heralde...

Onca endişe, ya ben Eliz'den başka bir bebeği sevemezsem...

Doğar doğmaz o minicik eliyle yüzümü tutuverince...
O bebek kokusunu içime çekiverince...
Annesinin kalbinde yerleşiverdi tahtına...
İyi ki geldin tatlı kızım, Gün kızım, Güneş kızım...