Erken sevinç, hüsranla bitti

Lokumcuk bebecikken inek sütü proteini alerjisi vardı. Upuzun bir süre yoğurdunu bile mamayla yaptık, keçi sütü ardından inek sütüne geçtik.

Artık kurtulduk o dertten diye düşünüyorduk ama ilk biberonla süt denemesini takiben gece boyu uyutmayan ishal başlayınca (ki ilk kez gece kaka yaptı doğduğundan bu yana hiç görmemiştim) gördük ki kurtulamamışız.

Lokumcuk biberona değil de süte mi itiraz ediyordu acaba bunca zaman?

Ama suyu bile biberonla içmedi ki altı aylıktan bu yana...

Acaba sütten değil de, tesadüfen mi öyle denk geldi?

Çık şimdi bu işin içinden, çıkabilirsen!!!

Öğlen eve geldim, anneanne keyfi yerinde dedi. Biraz parka bile gitmişler, oysa gece kaçıncı bezden sonra hatırlayamıyorum artık, odada ışık açık, bezini değiştirdim, uyanmadı bile, uyuyakaldı öylece. Sabah da saatin zilini hiçbirimiz duymamışız, Elişimin servisi gitmiş. Onu da okula götürdüm. Böyle zamanlarda şöyle burnunun dibinde bir okul olsa ne iyi olur diye düşünmeden edemiyorsun.

Hatta anneanne bir ara "Aaa, okuma gözlüğümü evde unutup gelmişim" diyince, kocaman bir "vah, vah" çekmiş.

Ben gelince "kutu kutu" dedi. Başladım "Kutu kutu pense, elmamı yense, arkadaşım...", burayı o tamamlıyor "anneşi, öpse"...
(arkadaşım annesi, Günce'yi öpse)

İyi gibi gerçekten ama gece ne yapacağız şimdi? Ya süttense diye korkuyorum, bir yandan da hazır bir adım atmışken geri çekmesek mi diye de düşünüyorum...

Bu arada Lokumcuk da Elişime talimat veriyor: "Elişim, ödef bitir, hadi yap"...

Bu kadar mı papağan olunur, ne duysa tekrarlıyor, ne görse tekrarlıyor...